Rozemarijn Lucassen

Tijdens mijn parttime baan bij een lijstenmakerij ontstonden er soms boeiende bijproducten.

Foto van regen, met digitaal toegevoegde gele stip.

Uit de honderddelige brievenserie Scharrelpost, waarin ik schrijf over mijn persoonlijke belevenissen en gedachten. De brieven werden per post aan mijn abonnees verstuurd. Zie www.scharrelpost.nl

Foto van een detail van een balkon. In mijn ogen: een paardenbloem.

Detailfoto van een vleugel van een dagpauwoogvlinder achter bol glas. Deel van de serie Spouw; kleine installaties voor in een gangkastje. Gedurende enkele jaren maakte ik in opdracht steeds tijdelijke installaties voor de ruimte (achter een oude brievenbus, in de muur). Dit werk is uiteindelijk voor de lange termijn, ter nagedachtenis aan de vrouw des huizes.

Fotoboek over planten in een menselijke omgeving

Fotoboek over planten in een menselijke omgeving

Lees de tekst hier: https://www.rozemarijnlucassen.nl/nl/extra/images/brief71.jpg De geëxposeerde brief gaat over het exposeren van het worstelen met exposeren.

Sinds maart 2015 verstuur ik mijn verwondering per post. Ik heb, als beeldend kunstenaar en vormgever, altijd al werk gemaakt met een persoonlijk karakter. En tijdens het presenteren van die werken heb ik vaak geworsteld met de context waarbinnen het publiek dat werk vervolgens te zien kreeg (in een galerie met wijndrinkende mensen, of op een druk festival). Terwijl ik het juist zo belangrijk vind, als ik zelf het publiek ben, dat ik iets in alle rust en op mijn eigen tempo in me op kan nemen. En ik houd er van om iets aan te kunnen raken, te horen ritselen en te ruiken. Daarom ben ik wat mij boeit gaan delen via Scharrelpost. Op die manier komt wat ik wil laten zien heel dichtbij, bij mensen thuis namelijk, en kan het persoonlijk beleefd worden (wie weet is dat alsnog met een glas wijn, maar ach). Mijn brieven schrijf ik met de hand, vervolgens scan ik ze in en print ik ze zo vaak uit als ik wil. Ik stop graag aparte bijlagen in de brief, zoals een stukje beverknaagsel, of mierenbolletjes. Mijn brieven zouden het douaniers nog best moeilijk maken bedenk ik me nu... Sinds ik Scharrelpost maak is geen vlieg meer veilig in mijn buurt, want die zou zomaar een interessante bijlage kunnen opleveren, en gedraag ik me een beetje als paparazzi zodra er bijvoorbeeld iemand langsloopt met een mooie zonlichtweerkaatsende hoofddoek om. Maar er gaan genoeg momenten voorbij waarvan ik denk dat ze heel mooi geweest ZOUDEN zijn voor in een envelop, en het er toch niet van komt. Kon ik de hele wereld maar aan je sturen.. Zie www.scharrelpost.nl

'Ik vond vanmiddag een verzopen droomtuintje op de stoep: dit natte briefje met planten die bedoeld zijn om een huis ergens op te sieren. En omdat deze persoon over een voortuintje schrijft, en ik mij bij de Loosduinsekade bevond, waar best wel meer voortuintjes zouden mogen komen, vond ik dat zó jammer dat ik de droomtuin alsnog voor de (helaas) anonieme schrijver realiseerde, digitaal. Hup met voortuintjes, gedroomde en echte!'

Een van de behangpatronen, op een locatie in de wijk. Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

Officiële opening van de stijlkamer in de Jacob Catsstraat. Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

Wijkagenten behangen een muur met bloemetjes in de stijlkamer. Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, fietsstickers, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

Youssef tekent zijn bloemetje. Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij (zie afbeelding: deze is getekend door Youssef). Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

'Ons' gezamenlijke gebak, een tijd lang te koop bij de Voordeelbakker in de wijk. Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

Voor een positief gebaar vanuit de Schilderswijk ontwierp ik producten met lokale bloemetjes erop. Cadeaupapier, sjaals, stationary, een boek met verhalen, kleding, kussens, behang, en meer. De bloemetjes die ik daarbij gebruikt heb zijn beschikbaar gesteld door meer dan honderd verschillende mensen in mijn wijk. Ze komen uit hun vaas op tafel, eigen tuin, of het plantsoen. Ook zitten er sieraden en geknutselde of getekende bloemen bij. Bij ieder bloemetje hoort een persoonlijk verhaal van degene die de bloem beschikbaar stelde, te lezen op de website www.schilderswijksebloemetjes.nl

'Schoon' is een project waarbij ik bij mensen thuis schoonmaakte, gecombineerd met creatie. Geïnspireerd door het schoonmaken en het huis maakte of deed ik iets: een ingreep ergens in het huis, een tekening, een gedachte op papier, of iets anders. In dit geval: een sleutelbloem van papier.

Shirt met een knikkerbaan erin verwerkt. Uit de kledingserie Bespeling: kleding die op eenvoudige wijze, lowtech, te veranderen is.

Humus was een project waarin ik objecten maakte die als voedingsbodem dienden voor andermans organische/creatieve processen. Ik nodigde mensen uit om het 'beheer' van een object op zich te nemen, in hun eigen omgeving, op hun eigen manier. Op deze foto: Object 15, beheerd door diverse mensen tijdens het VLO festival.

Humus was een project waarin ik objecten maakte die als voedingsbodem dienden voor andermans organische/creatieve processen. Ik nodigde mensen uit om het 'beheer' van een object op zich te nemen, in hun eigen omgeving, op hun eigen manier. Op deze foto: Object 10, beheerd door Gert-Jan van der Kooij.

Humus was een project waarin ik objecten maakte die als voedingsbodem dienden voor andermans organische/creatieve processen. Ik nodigde mensen uit om het 'beheer' van een object op zich te nemen, in hun eigen omgeving, op hun eigen manier. Op deze foto: Object 15, beheerd door diverse mensen tijdens het VLO festival. Op deze foto: Object 2, beheerd door Livia Nargy.

'Schoon' was een project waarbij ik bij mensen thuis schoonmaakte, gecombineerd met creatie. Geïnspireerd door het schoonmaken en het huis maakte of deed ik iets: een ingreep ergens in het huis, een tekening, een gedachte op papier, of iets anders. In dit geval: statische geknipte plasticzak.

Onderzoek met dynamische composities in de branding.

Sokken met geborduurde draden. Uit de kledingserie Bespeling: kleding die op eenvoudige wijze, lowtech, te veranderen is.

Shirt met geborduurde draden. Uit de kledingserie Bespeling: kleding die op eenvoudige wijze, lowtech, te veranderen is.

Een hele zachte gelaagde sjaal over tast: uitspraken van diverse mensen over aanraking staan gezeefdrukt op de stof. Ik sprak met mensen uit mijn omgeving (familie, buren, vrienden, kennissen, collega's) over hun ervaring met aanraking. Die ervaringen lopen zeer uiteen: sommige mensen houden zich totaal niet bezig met tast, althans niet bewust, anderen zijn er zo gevoelig voor dat het hun leven mede bepaalt. De gezeefdrukte teksten zijn fragmenten van wat mensen mij letterlijk vertelden. Voorbeelden: "Juist omdat je ouder wordt ga je meer dingen voelen. Je gaat slechter zien dus je gaat je automatisch op andere zintuigen concentreren." "Een aardappel heeft allemaal bubbels en dingetjes, uitlopers. En het past in je hand, net een klein kindje." "Och die man die voor het eerst in Nederland was, zonder handschoenen was hij buiten, want hij wist het nog niet. ‘Au, dit bijt!’, zei hij." Alle geïnterviewden liet ik ook met gesloten ogen vier verschillende stukjes stof voelen, en ik noteerde hun omschrijving ervan. Aan een hoek van de sjaal zijn deze vier stoffen bevestigd, met daarbij een tekstlabel met enkele omschrijvingen.

Een hele zachte gelaagde sjaal over tast: uitspraken van diverse mensen over aanraking staan gezeefdrukt op de stof. Ik sprak met mensen uit mijn omgeving (familie, buren, vrienden, kennissen, collega's) over hun ervaring met aanraking. Die ervaringen lopen zeer uiteen: sommige mensen houden zich totaal niet bezig met tast, althans niet bewust, anderen zijn er zo gevoelig voor dat het hun leven mede bepaalt. De gezeefdrukte teksten zijn fragmenten van wat mensen mij letterlijk vertelden. Voorbeelden: "Juist omdat je ouder wordt ga je meer dingen voelen. Je gaat slechter zien dus je gaat je automatisch op andere zintuigen concentreren." "Een aardappel heeft allemaal bubbels en dingetjes, uitlopers. En het past in je hand, net een klein kindje." "Och die man die voor het eerst in Nederland was, zonder handschoenen was hij buiten, want hij wist het nog niet. ‘Au, dit bijt!’, zei hij." Alle geïnterviewden liet ik ook met gesloten ogen vier verschillende stukjes stof voelen, en ik noteerde hun omschrijving ervan. Aan een hoek van de sjaal zijn deze vier stoffen bevestigd, met daarbij een tekstlabel met enkele omschrijvingen.

Blouse met stippen van klittenband. Uit de kledingserie Bespeling: kleding die op eenvoudige wijze, lowtech, te veranderen is.

Bronchiën is een werk dat ligt ingegraven tussen de wortels van een boom. De boomkruin en de lucht worden weerspiegeld op de donker getinte glasplaat, daarvoor dient er water op het werk te worden gegoten. Onder de glasplaat bevindt zich een papieren sculptuur in de vorm van een bloem, waarvan de bladeren zijn opgebouwd uit zich vertakkende vormen, als longblaasjes. Door in het werk te kijken worden de toeschouwer, de boom, de lucht, de sculptuur en de grond met elkaar verbonden. Hierbij verandert de focus constant: afhankelijk van de lichtinval en de hoek van kijken worden elementen in dit beeld meer of minder zichtbaar. Het werk toont de samenhang tussen de aarde, de boom, de lucht en onze ademhaling.

Bronchiën is een werk dat ligt ingegraven tussen de wortels van een boom. De boomkruin en de lucht worden weerspiegeld op de donker getinte glasplaat, daarvoor dient er water op het werk te worden gegoten. Onder de glasplaat bevindt zich een papieren sculptuur in de vorm van een bloem, waarvan de bladeren zijn opgebouwd uit zich vertakkende vormen, als longblaasjes. Door in het werk te kijken worden de toeschouwer, de boom, de lucht, de sculptuur en de grond met elkaar verbonden. Hierbij verandert de focus constant: afhankelijk van de lichtinval en de hoek van kijken worden elementen in dit beeld meer of minder zichtbaar. Het werk toont de samenhang tussen de aarde, de boom, de lucht en onze ademhaling.

Een installatie op slaapkamerformaat: een groep papieren vlinders die beschutting vindt boven ons hoofd. Dagpauwogen overwinteren vaak in schuurtjes en ruïnes. Ze sluiten dan hun vleugels, die aan de buitenkant donker zijn, waardoor ze er uitzien als zwarte silhouetten, slapend aan het plafond. Het werk Winterslaap groeide steeds groter: mensen konden een kleine doe-het-zelf-installatie kopen (vijfentwintig vlinders in een pakketje met handleiding) en deze thuis een plek geven.

Een installatie op slaapkamerformaat: een groep papieren vlinders die beschutting vindt boven ons hoofd. Dagpauwogen overwinteren vaak in schuurtjes en ruïnes. Ze sluiten dan hun vleugels, die aan de buitenkant donker zijn, waardoor ze er uitzien als zwarte silhouetten, slapend aan het plafond. Het werk Winterslaap groeide steeds groter: mensen konden een kleine doe-het-zelf-installatie kopen (vijfentwintig vlinders in een pakketje met handleiding) en deze thuis een plek geven.

In het vervallen huis van de jaren geleden overleden Romavrouw Rozsa Neni; ik hulde me in haar spullen tijdens de artist in residence in Pecsbagota, Hongarije. Het sieraad heb ik gemaakt van elektriciteitsdraden die in een grote zak op de zolder van het huisje lagen; de man van Rozsa Neni vlocht er siervazen mee. De klimplant die door het kapotte raam naar binnen gegroeid was gaf me het idee: zoals een klimplantje zijn stengels om alles heen krult voor houvast, zo krulde ik de elektriciteitsdraden, om spijkers uit het huisje. Ik zie een verband tussen de sierlijke klimplantjes zoals akkerwinde en haagwinde, die door boeren als onkruid worden gezien, en de Roma, die in Hongarije vaak buiten het stramien leven en dikwijls worden verguisd.

Een string doorwerkt met duizenden kopspelden, onder een geblazen glazen stolp met spiegelbodem die het beeld vervormt.

beeldonderzoek naar afval

opgeprikt kalkpapier in glas

Deze installatie bestaat uit duizend kalkpapieren bloemen in de lucht. De bloembladeren heb ik gemaakt van een afbeelding van het menselijk stemorgaan, de larynx. Hiermee verwijst het werk naar zingen, wat ik zie als de meest directe vorm van zelfexpressie.

Deze installatie bestaat uit duizend kalkpapieren bloemen in de lucht. De bloembladeren heb ik gemaakt van een afbeelding van het menselijk stemorgaan, de larynx. Hiermee verwijst het werk naar zingen, wat ik zie als de meest directe vorm van zelfexpressie.